1. بیوسید غیر اکسید کننده معمولاً به عنوان یک بیوسید در سیستم های آب در گردش صنعتی و تصفیه فاضلاب و به عنوان یک بازدارنده کپک در فرآیندهای تولید کاغذ و رنگ استفاده می شود.
2. محصول باید با استفاده از روش دوز شوک اضافه شود.
3. هنگامی که به عنوان یک عامل لجن کش استفاده می شود، دوز باید بین 150-300 میلی گرم در لیتر کنترل شود. هنگامی که به عنوان یک بیوساید استفاده می شود، دوز باید 50-100 میلی گرم در لیتر باشد که هر 3-7 روز بسته به سطح باکتری و جلبک اضافه می شود. نباید با بیوسیدهای اکسید کننده مبتنی بر کلر استفاده شود، اما می توان آن را با بازدارنده های خوردگی و رسوب استفاده کرد.