مقاومت میکروبیولوژیکی یک چالش در حال رشد در سیستم های آب صنعتی است ، به ویژه هنگامی که دوز بیوسید متناقض است. باکتریهایی مانند باکتری های کاهش دهنده لژیونلا و سولفات (SRB) در شرایط نوسان رشد می کنند ، سازگار با غلظت بیوسید زیرزمینی و ایجاد مقاومت در طول زمان. آستانه ای که در آن این میکروارگانیسم ها مقاوم می شوند به عوامل مختلفی از جمله فرکانس قرار گرفتن در معرض ، تغییرپذیری غلظت و شرایط محیطی بستگی دارد.
هنگامی که دوز بیوسید نامنظم است ، باکتری ها به جای ریشه کن کردن پایدار ، چرخه های استرس و بهبودی را تجربه می کنند. در طی دوره های کم مصرف ، میکروارگانیسم های زنده مانده مکانیسم های دفاعی مانند تشکیل بیوفیلم ، پمپ های جریان و تخریب آنزیمی بیوکسیدها را فعال می کنند. بیوفیلم ها ، به ویژه ، یک ماتریس محافظ ایجاد می کنند که باکتری ها را از کاربردهای بعدی بیوسید محافظت می کند ، و ریشه کن کردن را به طور فزاینده ای دشوار می کند. با گذشت زمان ، این فشار انتخابی سویه های مقاوم در برابر پرورش ، نیاز به دوزهای بالاتر یا درمان های جایگزین برای حفظ کنترل دارد.
پیچیدگی توسعه مقاومت به این معنی است که هیچ آستانه جهانی برای زمانی که میکروارگانیسم ها کاملاً مقاوم می شوند وجود ندارد ، اما تحقیقات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض مکرر در سطح بیوسید زیر حد متوسط ، سازگاری را تسریع می کند. این امر به ویژه در برج های خنک کننده ، سیستم های لوله کشی و تنظیمات تصفیه آب صنعتی که در آن نوسانات عملیاتی منجر به دوره های کم مصرف می شود ، مشکل ساز است. معرفی بیوکسیدهای اکسید کننده و غیر اکسید کننده در چرخش می تواند به کاهش مقاومت کمک کند ، اما تنها در صورت استفاده در غلظت ها و فرکانس های مؤثر. در غیر این صورت ، باکتریها ممکن است مقاومت متقاطع ایجاد کنند و باعث کاهش اثربخشی کلاسهای متعدد بیوسید شوند.
برای جلوگیری از مقاومت ، اپراتورها باید استراتژی های دوز مداوم ، نظارت بر زمان واقعی و اقدامات کنترل تطبیقی را در اولویت قرار دهند. سنسورهای پیشرفته و سیستم های دوز خودکار می توانند نوسانات را به حداقل برسانند ، و اطمینان حاصل می کنند که باکتری ها به جای عوامل استرس زا قابل تحمل در معرض غلظت کشنده قرار می گیرند. علاوه بر این ، یک رویکرد پیشگیرانه برای نگهداری سیستم - مانند تمیز کردن مکانیکی دوره ای ، تکنیک های اختلال در بیوفیلم و تنظیم شیمی آب - می تواند درمان بیوکسیدال را تکمیل کرده و خطر ابتلا به مقاومت را کاهش دهد.
کلید کنترل تهدیدهای میکروبیولوژیکی در درک قابلیت های تطبیقی آنها و اطمینان از استفاده از کاربرد بیوسید هم استراتژیک و هم غیر سازش است. از آنجا که آستانه های مقاومت همچنان در حال تکامل هستند ، ماندن از سازگاری میکروبی نیاز به یک رویکرد پویا و علمی محور برای تصفیه آب دارد .
