هنگام استفاده از a بیوسید برمین فعال برم و جلبک در سیستم های تصفیه آب صنعتی ، یکی از مهمترین عوامل برای دستیابی به کنترل میکروبی سازگار ، بهینه سازی استراتژی دوز شوک شما است. بر خلاف دوز مداوم ، دوز شوک یک پالس متمرکز از بیوکسید را به سیستم منتقل می کند ، به سرعت آلودگی های میکروبی را از بین می برد و توسعه مقاومت را به حداقل می رساند. با این حال ، اثربخشی این رویکرد به چندین پارامتر فنی از جمله غلظت دوز ، فرکانس ، حجم سیستم و شیمی آب بستگی دارد. بسیاری از اپراتورها از اهمیت این متغیرها غافل می شوند ، که می تواند منجر به کمبود سرمایه گذاری یا حتی سرمایه گذاری شیمیایی شود.
در سیستم هایی مانند برج های خنک کننده صنعتی ، مدارهای آب خنک کننده یک بار یا خطوط تزریق میدان نفتی ، بار میکروبی به دلیل تغییرات دمای فصلی ، آلودگی آلی یا تغییرات فرآیند می تواند به میزان قابل توجهی نوسان کند. این باعث می شود برنامه های دوز سفت و سخت ناکارآمد شوند. در عوض ، یک رویکرد تطبیقی تر مورد نیاز است-یکی که دوز شوک را بر اساس نظارت بر زمان واقعی فعالیت میکروبی و سطح برمین باقیمانده خیاطی می کند. به عنوان مثال ، دوز شوک اولیه 20-40 میلی گرم در لیتر ممکن است در شرایط راه اندازی یا در حین سوخت قابل مشاهده مؤثر باشد ، در حالی که دوزهای نگهداری از 5-25 میلی گرم در لیتر هر چند روز می تواند به حفظ کنترل میکروبی کمک کند ، به خصوص در صورت هماهنگی با بازرسی های معمول و نتایج آزمایش.
مزیت استفاده از یک شکل جامد از بیوسید مبتنی بر برمین در پایداری و انتشار کنترل شده آن نهفته است ، به خصوص در سیستمهایی که به نفع روش های دوز دستی یا نیمه اتوماتیک هستند. بر خلاف گزینه های مایع که ممکن است با سرعت بیشتری تخریب شود یا خطرات حمل و نقل را ایجاد کند ، فرمت جامد برای ذخیره و دوز دقیق آسان تر است. در عمل ، این همچنین به معنای نوسانات کمتری در غلظت بیوسیدال در حین کاربرد است و احتمال ایجاد ویندوزهای قرار گرفتن در معرض ناکارآمد را کاهش می دهد که امکان رشد مجدد میکروبی را فراهم می کند. این امر به ویژه در هنگام تصفیه سیستم های آب با pH بالا یا سطح بالا آمونیاک یا ترکیبات نیتروژن ، که در آن بیوسید فعال برمین جامد اثربخشی برتر را در مقایسه با تیمارهای مبتنی بر کلر حفظ می کند ، بسیار مهم است.
هنگام استفاده از یک استراتژی دوز شوک ، زمان قرار گرفتن در معرض نیز اهمیت دارد. تجربه صنعت حاکی از حفظ سطح اکسیدان باقیمانده 0.1.0 میلی گرم در لیتر برای دو تا چهار ساعت پس از دوز است. این امر زمان تماس کافی برای غیرفعال شدن میکروبی را بدون استفاده بیش از حد شیمیایی یا آسیب به مواد سیستم تضمین می کند. برای دستیابی به این هدف ، برخی از امکانات در حال ادغام سیستم های نظارت بر ORP در زمان واقعی (اکسیداسیون) و سیستم های خوراک خودکار هستند که می توانند دوز را در پاسخ به تقاضای سیستم تنظیم کنند. اگرچه این ممکن است شامل سرمایه گذاری مقدماتی باشد ، مزایای بلند مدت در کاهش خرابی ، کاهش هزینه های نگهداری و بهبود امنیت زیستی قابل توجه است.
اطمینان از سازگاری بیوسید با سایر مواد شیمیایی درمانی مانند مهار کننده های خوردگی ، پیشگیری از مقیاس و بیوسیدهای غیر اکسید کننده مهم است. یکی از دلایلی که این بیوسید برمین برم خاص و جلبک مشاهده کرده است ، سازگاری اثبات شده آن با طیف گسترده ای از برنامه های درمانی است. این امر به اپراتورهای گیاهی اجازه می دهد تا یک پروتکل یکپارچه تصفیه آب را بدون خطر تداخل شیمیایی طراحی کنند و هم کنترل میکروبی و هم یکپارچگی دارایی را حفظ کنند.
از دیدگاه عملی ، ارزیابی متغیرهای خاص سیستم قبل از تعیین برنامه دوز ضروری است. پارامترهایی مانند سرعت جریان ، زمان احتباس ، حضور بیوفیلم و بار مواد مغذی بر فرکانس ایده آل و غلظت دوزهای شوک تأثیر می گذارد. ما همیشه قبل از نهایی کردن پروتکل دوز ، با متخصصان تصفیه آب با تجربه یا مشاوران فنی برای انجام ممیزی های سیستم و آزمایش های آزمایشی همکاری می کنیم. این رویکرد مشارکتی تضمین می کند که کاربرد شما از بیوکسیدهای مبتنی بر برمین جامد نه تنها مؤثر است بلکه برای راندمان عملیاتی طولانی مدت بهینه می شود.
ما به عنوان یک تولید کننده قابل اعتماد و تأمین کننده بیوسید فعال برمین و جلبک ، ما از مشتریان در دستیابی به کنترل میکروبی بهتر از طریق استراتژی های دوز مناسب پشتیبانی کرده ایم. این که آیا شما در حال مدیریت شبکه های آب خنک کننده پیچیده یا فاضلاب صنعتی با بار بالا هستید ، تیم فنی ما آماده است تا به شما در تنظیم دقیق برنامه خود کمک کند و پیشرفت های قابل اندازه گیری را ارائه دهد .
